သူသိဖုိ့

ကြ်န္ေတာ့္ အသံကြ်န္ေတာ္ၿပန္ႀကားသည္
သုိ့ေသာ္ မႀကားရ ရင္ခြန္သံၿမန္ေနသည္
အလြမ္းေႀကာင့္ ၿဖစ္မည္ထင္သည္
အသံမထြက္ပဲ ငုိသည္ သူသိမည္မထင္
ငုိပါမ်ားေတာ့ရင္နာသည္ ဘယ္သူမွမသိ
ကုိယ့္ကုိကုိ္ယ္သိသည္
အိမ္မက္ကနဳိးသည္ ေရဆာသည္
ေရႀကည္တေပါက္မွ်မရွိ ကမၻာေလာကႀကီး
ေလာင္မီးႀကေနသည္
ရင္တခုလုံးလာင္ေနမွေတာ့ အရာအားလုံးေလာင္ၿပီးသားေပါ့
ႏွာမႊန္သည္ ေဆးမရွိ
လြမ္းသည္ ေဆးမရွိ
ငါ့ကုိယ္ငါ သိသည္
ငါ့ကုိယ္ငါ မသိ
ဘာမွမသိခ်င္းသည္ ငါသိသလုိရွိ၏
အရာအားလုံးစြန့္လႊတ္ရရင္ေတာင္
သူ့့ကုိလြမ္းေနခြင့္ ငါပုိင္သည္
အရာအားလုံးေမ့ၿပီၤး ငါ့ကုိယ္ငါေမ့တဲ့တစ္ေန့
မင္းကိုလဲငါေမ့မည္ ဒါပဲငါသိသည္

စမႈံညွင္းေစတီေတာ္ ထီးေတာ္တင္ပြဲအမွတ္တရ

                                စဝင္ဝင္ၿခင္း

                                  အေဝးမွဖူးေမ်ွာ္ေတြ့ရေသာေစတီေတာ္ပုံ

                                ေလွ်ာင္းေတာ္မူ

                             

အေမ့အၿပဳံးေတြအၿမဲေဝပါေစ

ထာဝရၿပဳံးပါ ေမေမ
ေမေမ့အၿပဳံးသားရင္မွာေအးၿမလုိ့ပါ

ငါေသသြားေသာ္

ငါေသသြားေသာ္ မေသခင္ေတာ့

ေပ်ာ္ေအာင္ေနေစ့ခ်င္တယ္လုိ့ 

မင္းကုိမွာခဲ့ခ်င္တယ္ 

ငါေသသြားေသာ္ ဘယ္သူ့မွ

မၿမင္ေစခ်င္တဲ့ငါ့ရုပ္ေလာင္းကုိ

ဘယ္လုိလုပ္ရပါ့

ငါေသသြားေသာ္ ေနာင္ဘဝဆုိတာ

မရွိေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵကလဲရွိေသးတယ္ 

ငါေသသြားေသာ္ ကမၻာႀကီးကေတာ့

ငါ့ခႏၶာကုိယ္ကုိ ထမ္းထားရတာ

သက္သာမွာေပါ့ေလ

အေမ့သားႀကီး

နဳိ့ခ်ဳိတုိက္ေကြ်း ငယ္ငယ္ေလးက

ဒီေန့ဒီရက္ သားႀကီးတစ္သက္

ေမေမေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းခဲ့ရၿပီ

အေမေမွ်ာ္မွန္းတဲ့သားႀကီး

ဒီေန့ထိ မၿဖစ္ေသးဘူး 

ငါ့ၿမင္းငါစုိင္း စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္

သြားလာလုိက္တာ ဘဝခရီးလဲ

ေတာ္ေတာ္ေပါက္ခဲ့ၿပီ 

ခုထိ ေယာနိေသာမနသီကာရ

အေတြးနဲ့ကုိ မရေသးဘူး 

ထုိင္ေနအေကာင္းသား ထသြားမွက်ဳိးမွန္းသိ
အဲစကားနားေရာက္ ေႀကာက္ခဲ့ရတဲ့ေန့လဲရွိ
တရြာမေၿပာင္း သူေကာင္းမၿဖစ္ 
အဲစကားနားေရာက္ ေၿပာင္းခဲ့ရတဲ့ေန့လဲရွိ
ခုထိေတာ့ဘာမွမေရရာေသးဘူး
ဒီလုိနဲ့ပဲ ငါ့ၿမင္းငါစုိင္းေနမိ